Posts

Πώς μπορώ να πολλαπλασιάσω τον χρόνο μου;

Η καραντίνα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να παρατηρήσουμε πώς αξιοποιούμε γενικότερα τον χρόνο μας. Επειδή δουλεύω και με ενήλικες και με εφήβους, θα ήθελα να κάνω ξεχωριστή αναφορά λόγω του ότι εκ των πραγμάτων επενδύουμε διαφορετικά τον χρόνο μας, ωστόσο είναι πολύτιμος για όλους.

Ξεκινάω λοιπόν με τους ενήλικες και πώς μπορούμε να πολλαπλασιάσουμε τον χρόνο μας:

Αχ το bliss! Τι πλούτος σε όλα τα επίπεδα!!!

Τώρα με την καραντίνα κατάλαβα πιο πολύ από ποτέ ότι τα πάντα είναι θέμα διάθεσης και όχι χρόνου! Τώρα έχω χρόνο αλλά δεν έχω την ίδια διάθεση. Τώρα δεν κάνω τόσα πολλά όσα πριν, όχι λόγω περιορισμού αλλά λόγω διάθεσης. Κι ας περισσεύει ο χρόνος.

Και το τονίζω ξανά γιατί είναι σημαντικό. Τελικά δε λείπει ο χρόνος, η διάθεση λείπει! 

Στους προηγούμενους πρόσφατους και σοφά αναθεωρημένους ρυθμούς μου, προλάβαινα να κάνω τα πάντα, σε όλα τα κομμάτια της ζωής μου. Να δημιουργήσω, να εμπνευστώ, να εργαστώ, να κοινωνικοποιηθώ, να συνδεθώ με μένα και τους άλλους, να φροντίσω αυτά που ήταν σημαντικά για μένα. Όλα! Όχι γιατί μου περίσσευε ο χρόνος αλλά η διάθεση.

Τη διάθεση μου την φτιάχνει το να κάνω αυτά που αγαπώ, κάτω από τις συνθήκες που μου αξίζουν, για έναν σκοπό που με συγκινεί και να αμείβομαι για αυτό. Αυτό είναι το bliss και υπάρχει για όλους/ες μας και μας γεμίζει τόνους ενέργειας, αγάπης, διάθεσης για ζωή!!!

Τελικά μήπως μας λείπει η διάθεση επειδή περνάμε το 1/3 της μέρας μας σε δουλειές που μας ρουφάνε τη ζωή; Τελικά μήπως ο χρόνος πολλαπλασιάζεται όταν επενδύουμε τον χρόνο μας σωστά;

Τελικά πώς θέλουμε να περνάμε τη ζωή μας από δω και πέρα;


Και συνεχίζω με το πώς μπορούν οι έφηβοι να πολλαπλασιάσουν τον πολύτιμο χρόνο τους:

Στον επαγγελματικό προσανατολισμό εφήβων (ισχύει και για τους ενήλικες απλά παρακάτω θα κάνω focus στους εφήβους), πέρα από τις προτεινόμενες ειδικότητες που προκύπτουν, εξερευνώ σε βάθος και με τεράστιο ενδιαφέρον την προσωπικότητα τους και έτσι παίρνουμε πολύτιμες πληροφορίες τις οποίες μπορούμε να αξιοποιήσουμε σε πολλά κομμάτια της ζωής τους.

Μια από αυτές είναι και τι hobbies θα τους ταίριαζαν. Σε αυτό το σημείο ο διάλογος μας πάει συνήθως κάπως έτσι:

– θα σου άρεσε να ασχοληθείς με αυτό;

– Πολύ, και παλιά το έκανα αλλά τώρα με τα μαθήματα δεν προλαβαίνω

 

Και εκεί αρχίζω να εξηγώ τα παρακάτω τα οποία έχω παρατηρήσει βιωματικά:

– το μυαλό που αποδίδει δεν είναι το έξυπνο αλλά το χαρούμενο

– Όταν κάνουμε κάτι που μας ευχαριστεί έχουμε πολλαπλάσια ενέργεια και έτσι μπορούμε να αποδώσουμε μετά καλύτερα και στα υπόλοιπα

– Όταν έχουμε διάθεση ο χρόνος μας πολλαπλασιάζεται

– Όταν κάνουμε αυτά που αγαπάμε και που μας ταιριάζουν ενισχύεται η αυτοπεποίθηση μας

Οπότε για πάρα πολλούς λόγους αξίζει να εντάξουν οι έφηβοι τη χαρά στη ζωή τους, έστω 1 φορά την εβδομάδα,και όχι μόνο δεν είναι εις βάρους των μαθησιακών τους υποχρεώσεων αλλά ίσα ίσα, είναι προς όφελος τους!


Τελικά το να επενδύουμε τον χρόνο μας σε ότι αγαπάμε, μας ταιριάζει και μας κάνει χαρούμενους/ες αυξάνει τα επίπεδα της ενέργειας μας, βελτιώνει τη διάθεση μας, την υγεία μας και έτσι αυξάνει δραστικά την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα μας. Έτσι είμαστε ικανοί σε μικρότερο χρονικό διάστημα να κάνουμε περισσότερα πράγματα και καθώς βελτιώνεται η ψυχική & σωματική μας υγεία, παίρνουμε και παράταση ζωής! Έτσι, κάπως «μαγικά» πολλαπλασιάζουμε τον χρόνο μας!

Αξίζει λέτε να ανακαλύψει ο καθένας για τον εαυτό του πώς μπορεί να το πετύχει; 😊

Ποια ΔΕΠΥ; Άγχος έχουν τα παιδιά, άγχος!

Θα σας πω αρχικά 3 σημεία sos της βιολογίας του άγχους:

1. Μειώνει την απόδοση μας κατά 70%

2. Μειώνει την ικανότητα συγκέντρωσης

3. Μουδιάζει/ θολώνει τη χαρά, τον ενθουσιασμό, την έμπνευση και την ενέργεια μας

Πάμε παρακάτω, να σας πω γιατί έχουν άγχος τα παιδιά:

– Γιατί τα αναγκάζουμε να κάθονται παλουκωμένα ενώ είναι φτιαγμένα για να παίζουν και δυσφορούν. Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού είμαστε κιναισθητικοί (ανάγκη για κίνηση) κι αυτό το βαφτίσαμε υπερκινητικότητα
– Γιατί τα αναγκάζουμε να μαθαίνουν πράγματα που δεν τα ενδιαφέρουν πολλές φορές με βαρετό τρόπο και αγχώνονται πώς θα το υποστούν
– Γιατί τα βάζουμε να μαθαίνουν με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που είναι φτιαγμένο το μυαλουδάκι τους να λάβει την πληροφορία (μαθησιακό προφίλ) και αισθάνονται αποτυχημένα χωρίς να είναι
– Γιατί μπορεί να ζουν ένα σωρό άλλες καταστάσεις και επειδή κανείς δεν τους διδάσκει τη διαχείριση των συναισθημάτων τους (ενσυναίσθηση, συναισθηματική νοημοσύνη) είναι μες στην ένταση και την απελπισία

Τι μπορούμε να κάνουμε;

– Παιχνίδι, χόμπι και άθληση χωρίς απαίτηση μεταλλείων, διαγωνισμών και διακρίσεων. Απλά χαρά και απόλαυση!
– Να διερευνήσουμε το μαθησιακό τους προφίλ για να μην μπορεί κανείς να τους κουνηθεί και αν χρειαστεί να τα βοηθήσουμε ουσιαστικά και με ακρίβεια.
– Με αγχολυτική διατροφή και μουσική. Παίζουν τεράστιο ρόλο στη βιολογία του στρες
– Ρεφλεξολογία, μασάζ, οτιδήποτε χαλαρώνει το σώμα
– Περισσότερη ηρεμία και λιγότερη ένταση και φωνές στο σπίτι

Ας μην επεκταθώ, νομίζω συνεννοηθήκαμε. Οπότε θερμή παράκληση, αν δεν μπορούμε να τους μειώσουμε το ήδη υπάρχον άγχος να μην τους δημιουργούμε επιπλέον με άκυρες και τρομακτικές διαγνώσεις! Ποια ΔΕΠΥ; Άγχος είναι!!!