Ευαγγελία Θεοδωρίδου – Bliss in Action: Η αγάπη για τον άνθρωπο, οι δυσκολίες και το blissful της ταξίδι στη φιλοξενία και στον τουρισμό
Παρουσίασέ μας συνοπτικά τον εαυτό σου καθώς και το πως ήρθε στο δρόμο σου το Find Your Bliss:
Ονομάζομαι Ευαγγελία Θεοδωρίδου, είμαι από Θεσσαλονίκη, μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, σπούδασα φοροτεχνικός εκεί (δεν το εξάσκησα ποτέ) και για 18 ολόκληρα χρόνια εργαζόμουν και πρόσφερα αξία στην Ένωση Καταναλωτών. Παρόλο που μου άρεσε πολύ σαν αντικείμενο η δουλειά μου γιατί είχε μέσα και το κομμάτι της προσφοράς στον συνάνθρωπο που αγαπώ, ένιωθα μέσα μου ένα κενό. Είχε πάψει πλέον να με ευχαριστεί, πήγαινα στη δουλειά μου με βαριά καρδιά, ένιωθα κενή. Ήμουν γύρω στα 40 τότε. Και θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου Ευαγγελία, είσαι υγιής και δεν είσαι χαρούμενη; Κάτι πρέπει να γίνει, κάτι πρέπει να αλλάξεις. Και άρχισα τότε να ψάχνομαι γύρω από το coaching. Συνεργάστηκα με κάποια άτομα που μου άνοιξαν το δρόμο να ψάξω μέσα μου, αλλά και πάλι ένιωθα πως ήθελα κάποιον άλλο να με βοηθήσει να φτάσω πιο βαθιά στην καρδιά μου.
Μια μέρα, έκανα ζάπινγκ στην τηλεόραση και στο TV100, που είναι ένα τοπικό κανάλι στη Θεσσαλονίκη, πετυχαίνω ένα λαμπερό πρόσωπο. Αυτή ήταν η Χρυσάνθη. Και μπαίνω κατευθείαν στη διαδικασία να την ψάξω και να μάθω περισσότερα πράγματα για εκείνη και τη δουλειά της. Επικοινωνώ μαζί της, ανταποκρίθηκε αμέσως και θυμάμαι πως και μόνο από το γραπτό της λόγο ένιωσα αμέσως αυτή τη ζεστασιά. Κάπως έτσι λοιπόν έκλεισα μαζί της συμβουλευτική.
Πως σου φάνηκε η εμπειρία σου στο Find Your Bliss και πως αξιοποίησες ό,τι έμαθες; Θες να μας περιγράψεις το ταξίδι σου;
Αυτό το απόγευμα δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Καταρχάς, μπαίνοντας στο χώρο της, αισθάνθηκα κάθε σπιθαμή, τη Χρυσάνθη. Ήταν όλος ο χώρος πλημμυρισμένος από εκείνη. Εντωμεταξύ είχα ήδη συμπληρώσει το Ariston Test και καθόμαστε να δούμε μαζί τα αποτελέσματα. Να σου πω βασικά ότι η όλη συζήτηση με τη Χρυσάνθη ήταν μία κατάθεση ψυχής και ήταν σαν να ξεδίπλωνα καλά κρυμμένα συναισθήματα και όνειρα. Βλέπω λοιπόν ότι πολύ ψηλά στην κατάταξη του τεστ μου βρισκόταν ο κλάδος του τουρισμού. Το σκέφτηκα. Μου άρεσε. Ενθουσιάστηκα. Κάπως έτσι άρχισα να ψάχνομαι με το τι μπορώ να κάνω πάνω σε αυτό. Άρχισα να συνειδητοποιώ πως κάποια χαρακτηριστικά μου όπως η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η αγάπη του να φροντίζω τους άλλους, της υποδοχής, του χαμόγελου, της φιλοξενίας συνδέονταν άμεσα με το κομμάτι αυτό. Έκανα αίτηση λοιπόν σε δημόσιο ΙΕΚ στη Θεσσαλονίκη για υπάλληλος υποδοχής και παράλληλα, έκανα και δύο ηλεκτρονικά σεμινάρια του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών πάνω στο αντικείμενο.
Σε αυτά τα δύο χρόνια που σπούδαζα, πολλές φορές μού τριβέλιζαν το μυαλό δεύτερες σκέψεις αλλά θυμόμουν πάντα τα λόγια της Χρυσάνθης και έπαιρνα αυτομάτως δύναμη: Ποτέ μην εγκαταλείψεις τη φωνή μέσα σου και ακολούθα το όνειρό σου. Τελειώνω λοιπόν τη σχολή μου και παραιτούμαι από τη δουλειά μου. Μα καλά πως σου ήρθε; Σε αυτή την ηλικία; Αποφάσισες να αφήσεις μία τόσο καλή δουλειά που είναι τόσο σίγουρη και την ξέρεις και τόσα χρόνια; Ήταν μερικά από αυτά με τα οποία ήρθα αντιμέτωπη μετά από την απόφασή μου να παραιτηθώ.
Ξεκίνησα λοιπόν το ντεμπούτο μου στη Χαλκιδική σε ένα ξενοδοχείο το προηγούμενο καλοκαίρι, που ωστόσο δεν πήγε καλά η συνεργασία. Όμως, εμένα κάτι μου έλεγε να μην απογοητευτώ και να συνεχίσω να κυνηγάω το όνειρο. Και μου προκύπτει μία πρόταση κάπου στα μέσα του καλοκαιριού από έναν εξαιρετικό manager που πραγματικά εύχομαι σε όλο τον κόσμο που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα να έχει έναν τέτοιο άνθρωπο, εστιάζω στο άνθρωπος, για υπεύθυνο. Περνάμε μία σεζόν δύσκολη από πολλές συνθήκες, από έλλειψη προσωπικού, από κλιματολογικές, από πολλά. Μπορεί να έμενα σε ένα πολύ κακό δωμάτιο, μπορεί να κουραζόμουνα πάρα πολύ, η ορθοστασία και η ζέστη με πέθαιναν, αλλά θυμάμαι κάθε βράδυ τον εαυτό μου στο μπαλκόνι να κάνω ένα τσιγάρο και να λέω: Θεέ μου σε ευχαριστώ, είμαι χαρούμενη. Μετά από τόση ταλαιπωρία που είχα περάσει σε ψυχολογικό επίπεδο τα προηγούμενα χρόνια, ήρθε σαν δώρο σε μένα και έβλεπα τη συνεργασία μου με τη Χρυσάνθη στην πράξη.
Τώρα βρίσκομαι στην Αθήνα από τον Νοέμβριο, εργάζομαι σε ένα από τα κορυφαία ξενοδοχεία της Ελλάδας και γενικά, όλη η πορεία της καριέρας μου ήταν ανοδική. Δηλαδή από τη στιγμή που είχα πάρει στα χέρια μου τα αποτελέσματα από το τεστ της Χρυσάνθης, ήταν σαν αν έχω οραματιστεί αυτή τη διαδρομή. Και ένα από τα πράγματα επίσης για τα οποία της είμαι ευγνώμων είναι το ξεμπλοκάρισμα του Και αν δεν τα καταφέρω; Και με πήραν τα χρόνια… Και ας κάτσω στα αβγά μου… Και αν το έκανα αυτό, τι θα κατάφερνα; Θα ήμουν μία ζωή μέσα στη γκρίνια, θα έτρωγα τα σωθικά μου, θα παρουσίαζα σίγουρα ένα πρόβλημα υγείας και τελικά δεν θα κατάφερνα να περάσω μια ευχαριστημένη ζωή.
Θέλω να σου περιγράψω και ένα ακόμη συμβάν γιατί είναι και αυτό μέρος της επίτευξης του ονείρου. Ήταν ένα ζευγάρι Γερμανών, έγκυος η κοπέλα, και έρχονταν κάθε μέρα να φάνε μεσημεριανό στο εστιατόριο. Ωστόσο στις καρέκλες, λόγω Covid, είχαν αποσύρει τα μαξιλαράκια. Η δική μου όμως λογική και συνείδηση, δεν επέτρεπε να αφήσω έγκυο κοπέλα να καθίσει σε σιδερένια καρέκλα. Οπότε εισηγήθηκα στον υπεύθυνο και του είπα: Κοίτα καλοί οι κανόνες αλλά όλοι οι κανόνες έχουν και εξαιρέσεις. Με τρόπο λοιπόν διακριτικό, της πήγαινα ένα μαξιλαράκι κάθε φορά που την έβλεπα να ερχόταν να φάει μεσημεριανό. Τη μέρα που θα έφευγε το ζευγάρι, πριν ανοίξει το εστιατόριο, έρχεται η κοπέλα με ένα μπουκέτο λουλούδια στα χέρια. Το δικό μου το μυαλό πήγε κατευθείαν στο ότι ο άντρας της θα έχει γενέθλια και ότι θα θέλει να τα βάλουμε στο τραπέζι που θα καθίσουν έτσι ώστε να τα βρει εκείνος. Παίρνω την ανθοδέσμη στα χέρια και ρωτάω για ποιον είναι. Και μου απαντάει πως είναι για μένα. Ορίστε; Κατάφερα να ψελλίσω. Για όλη τη φροντίδα που είχα από εσάς όλες αυτές τις μέρες και που μας κάνατε τις διακοπές ακόμη πιο όμορφες, μου απαντάει. Και εγώ απλά πατάω τα κλάματα. Εκείνη την ημέρα, ένιωσα πιο πλούσια και από τον Elon Musk. Ένιωσα το Bliss, σε όλο του το βαθμό.
Ποιο είναι το Bliss της Ευαγγελίας; Θα ήθελες να μας το περιγράψεις;
Αγαπώ τον άνθρωπο. Αγαπώ την ευγένεια, το χαμόγελο, την αγκαλιά, την επικοινωνία, και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συνδέονται άμεσα και με το κομμάτι του τουρισμού, και πιο πολύ της φιλοξενίας, που λατρεύω επίσης. Βλέπω τον πελάτη σαν φίλο μου κυρίως, που θέλω να τον βοηθήσω και να κάνω τις διακοπές του όσο πιο όμορφες γίνεται. Όλα αυτά που αναζητούσα στη δουλειά μου: τη χαρά, την ικανοποίηση, την επιβράβευση, την καρδιά μου να ξεχειλίζει από συναισθήματα, τα βρήκα σε ένα email που έλαβα 1η Ιανουαρίου από ένα ζευγάρι από το Βέλγιο που μου ευχήθηκε καλή χρονιά. Σε αυτό το email, εκτός από τη φωτογραφία του ίδιου του ζευγαριού, έβλεπα και τη Χρυσάνθη. Το λέω πολύ συνειδητά και με πολλή αγάπη. Σε αυτό το email έβλεπα και τη Χρυσάνθη. Ο χρυσός ανθός όπως την ονομάζω, είναι ένας άνθρωπος συνώνυμο του φωτός, της θετικής ενέργειας, είναι ένα χαμόγελο και μία ζεστή αγκαλιά. Το λέω χωρίς υπερβολές, δεν την ήξερα από χθες, και όμως μου άλλαξε τη ζωή και θα την ευγνωμονώ για πάντα.
Τι θα ήθελες να πεις σε κάποιον που δυσφορεί στην εργασιακή του καθημερινότητα ή και σε έναν νέο που αμφιταλαντεύεται για τις σπουδές που θα διαλέξει;
Να επικοινωνήσει άμεσα με το Find Your Bliss! Θα του δώσει ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να ακολουθήσει την καρδιά του και να υλοποιήσει τα πιο κρυφά του όνειρα. Το πρώτο βήμα είναι και το πιο δύσκολο, κάθε αρχή και δύσκολη που λένε. Όμως μετά την καταιγίδα έρχεται και το ουράνιο τόξο. Άμα κάνεις αυτό το τεράστιο άλμα να ζητήσεις βοήθεια, θα δεις μετά από καιρό τον εαυτό σου στον καθρέφτη και το μόνο που θα του λες θα είναι: Μπράβο σου! Και αν δεν τα καταφέρεις και δεν πάνε τα πράγματα όπως τα είχες σχεδιάσει, απλά δεν πειράζει…
Πως θα ήθελες να κλείσεις αυτή τη blissful συνέντευξη;
Θέλω να πω αρχικά ένα μεγάλο ευχαριστώ και ευγνωμονώ στη Χρυσάνθη, γιατί αν όλοι έκαναν αυτό που αγαπάνε, η κοινωνία αυτή θα είχε πιο ευτυχισμένους ανθρώπους. Και μπορεί η ευτυχία να είναι στιγμές, αλλά αυτές οι στιγμές είναι τελικά εκείνες που μας καθορίζουν.
Και κάτι ακόμη. Κανείς ποτέ δεν έχασε από το να τολμήσει να δοκιμάσει, από τον προσπαθήσει να αλλάξει, από το να πετάξει από πάνω του όλα αυτά τα βαρίδια που τον ταλαιπωρούν και τον κρατάνε πίσω. Κάτι που έφερνα στο μυαλό μου όταν αντιμετώπιζα δυσκολίες είναι ότι κάθε άνθρωπος είναι ένα αερόστατο. Και τι κάνει ένα αερόστατο για να πετάξει ψηλά στον ουρανό; Κόβει τα βαρίδια. Ας κάνουμε λοιπόν ένα βήμα πίσω να δούμε την τοξικότητα και ας ξεκινήσουμε να την κόβουμε, έτσι ώστε να αφήσουμε τους εαυτούς μας ελεύθερους να πετάξουν.
Ευαγγελία Θεοδωρίδου
«Κανείς ποτέ δεν έχασε από το να τολμήσει να δοκιμάσει, από το να προσπαθήσει να αλλάξει, από το να πετάξει από πάνω του όλα αυτά τα βαρίδια που τον ταλαιπωρούν και τον κρατάνε πίσω.»
Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Σουλιώτης, Bliss in Action Columnist