Θέλεις να μας παρουσιάσεις τον εαυτό σου και με τι ασχολείσαι; Πως ήρθε στο δρόμο σου το Find Your Bliss;

Ονομάζομαι Στεφανία Τσακιράκη και ασχολούμαι με τη θεραπεία μέσω της τέχνης και των βιβλίων. Τα παραπάνω αποτελούν κομμάτια της Art Therapy, τα οποία εξασκώ είτε μέσω ατομικών συνεδρίων είτε μέσω ομάδων. Βέβαια μέσω των ατομικών συνεδρίων, χρησιμοποιώ ακόμη περισσότερα εργαλεία, έχει να κάνει πάντα με το άτομο που έχω απέναντί μου και το ονομάζω αντί για Art Therapy, Your Therapy. Οπότε ανάλογα με τους στόχους και με τις κλίσεις του κάθε ατόμου μπορεί να συνδυάσουμε από όπερα και ποίηση, μέχρι έργα τέχνης, βιβλία, γενικότερα οτιδήποτε μας προκαλέσει έμπνευση προς όφελος του ατόμου. Κάτι ανάλογο ισχύει και στις ομαδικές συνεδρίες, όπου πάντα χρησιμοποιούμε την τέχνη ως εργαλείο για  να συνδεθούμε με διάφορες ποιότητες μέσα μας ή να κάνουμε μία εσωτερική ενδοσκόπηση. Σκοπός μας μπορεί να είναι η αποδοχή, η αυτοφροντίδα, η αυτοπεποίθηση και κάθε φορά χρησιμοποιούμε την τέχνη γιατί είναι ένα πάρα πολύ όμορφο εργαλείο που καθρεφτίζει πολλά πράγματα μέσα μας.

Από την άλλη, είμαι δημιουργός κι ενός βιβλίου που ονομάζεται Η τέχνη μου να είμαι εγώ, το οποίο βρίσκεται και επίσημα πλέον σε κυκλοφορία. Το βιβλίο αυτό μού δίδαξε πως όταν το bliss είναι οδηγός σου, μπορείς να είσαι αυτός που πραγματικά θέλεις και κυρίως αξίζεις να είσαι χωρίς να κάνεις εκπτώσεις. Δεν θεωρώ πως είναι το παιδί μου, αλλά πως εγώ είμαι το παιδί του, γιατί με έκανε να ψηλώσω, να μεγαλώσω, να ενηλικιωθώ ψυχικά με πάρα πολλούς τρόπους. Είναι ένα κάλεσμα για τον καθένα να ανακαλύψει τον εαυτό του, παρά μία καθοδήγηση, εξού κα ο τίτλος του.

Η όλη μου επαγγελματική πορεία ήταν κάπως σπειροειδής. Ξεκίνησα από τις ανθρωπιστικές σπουδές, συγκεκριμένα από το παιδαγωγικό τμήμα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Όταν έκανα όμως την πρακτική μου άσκηση συνειδητοποίησα πως δεν έβλεπα τον εαυτό μου μέσα στα ελληνικά δημόσια σχολεία, γιατί παρατήρησα πως κατά κάποιον τρόπο άρχισαν να με μεταμορφώνουν σε δασκάλους που δε συμπαθούσα ως παιδί. Παράλληλα, τελείωσα μία δραματική σχολή και ασχολούμουν και με τη yoga όπου περνούσα πολύ καλύτερα από την πρακτική μου. Κάπως έτσι λοιπόν δημιούργησα ένα χώρο δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά, όπου εγώ έκανα κυρίως aerial yoga και η συνάδελφός μου ασχολούταν με τη ζωγραφική. Ήταν μέσα από αυτά τα εργαστήρια ζωγραφικής που έκανε η συνάδελφός μου που ήρθα σε επαφή με την τέχνη και την ερωτεύτηκα. Οπότε η σχέση μου με την τέχνη μετράει κοντά στα 6 χρόνια, κάπως έτσι ξεκίνησε, πολύ αυθόρμητα. Ήταν βέβαια και η μετακόμιση μου στο Παρίσι που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να έρθω σε ακόμη στενότερη επαφή μαζί της και κυρίως με την τέχνη των μουσείων.

Παρατηρώντας στην ουσία, ποια ήμουν μέσα στο χώρο δημιουργικής απασχόλησης που είχα στη Θεσσαλονίκη, είδα ότι αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν τα ψυχολογικά οφέλη προς τα παιδιά και τις οικογένειες. Και συνδυάζοντας αυτά τα δύο, τη θεραπεία και τα ψυχολογικά οφέλη της τέχνης, τρύπωσε στο μυαλό μου η Art Therapy. Εντωμεταξύ πρέπει να μην το είχα καν ακουστά τότε.

Κάπου εκεί προέκυψε και το Find Your Bliss ενώ είχα πάρει ήδη την απόφαση να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι πριν μετακομίσω. Είχα παρακολουθήσει μία ομιλία της Χρυσάνθης στο Μακεδονία Palace, στην οποία είχα πάει λόγω ενός φίλου μου που δεν ήξερε με τι ήθελε να ασχοληθεί στη ζωή του. Τελικά εκείνος δεν έκανε κάτι αλλά εγώ είχα αγαπήσει τη Χρυσάνθη και την προσέγγισή της. Πριν φύγω λοιπόν για Παρίσι, είπα στον εαυτό μου: Γιατί να μην πάω να κάνω εκείνο το τεστ που μου είχε κάνει τόση εντύπωση, κυρίως για να βεβαιωθώ ότι η Art Therapy είναι αυτό που πραγματικά μου ταιριάζει.

Ήμουν ανέκαθεν της φιλοσοφίας Δοκίμασε και βλέπεις. Και γενικά σαν άνθρωπος, ήθελα πάντα να κάνω κάτι που να με γεμίζει. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι μόνο και μόνο για τα χρήματα, ήθελα να έχω και ένα σκοπό. Οπότε το Find Your Bliss, ήρθε ως μία ανάγκη να επιβεβαιώσω αυτό που μου είχε έρθει τότε στο μυαλό ως έμπνευση.

Πως ήταν η εμπειρία σου στο Find Your Bliss;

Βρήκα πολλά περισσότερα στο Find Your Bliss από ότι περίμενα. Θυμάμαι μάλιστα το πόσο λυτρωτικά ήταν για μένα τα αποτελέσματα του τεστ σύμφωνα με τα οποία τα επαγγέλματα υγείας ήταν αυτά που μου ταίριαζαν λιγότερο. Γιατί όταν είχα γράψει καλά στις Πανελλήνιες, όλοι μου έλεγαν ότι θα χαραμιζόμουν στο παιδαγωγικό και θα γινόμουν μια ακόμη δασκαλίτσα και πως έπρεπε να πάω να σπουδάσω ιατρική. Δεν φαντάζεσαι πόσες φορές έχω ακούσει από τον κύκλο μου ότι είμαι χαραμισμένο μυαλό. Οπότε όλο αυτό νομίζω ήταν η μεγαλύτερη λύτρωση.  Και ξέρεις είναι πολύ σκληρό να ακούς μία τέτοια ατάκα, ειδικά σε μία τόσο νεαρή ηλικία, γιατί εγώ θέλω το μυαλό μου να εξυπηρετεί εμένα και να κάνει εμένα ευτυχισμένη.

Γενικά, η όλη συνάντηση με τη Χρυσάνθη ήταν πάρα πολύ όμορφη και η συζήτηση μετά σχετικά με τα αποτελέσματα, η στάση της απέναντι μου, το αίσθημα ότι με καταλαβαίνει και με φροντίζει, ήταν όλα πολύ ωραία σαν εμπειρία. Όλα τα αποτελέσματα που έβγαλε το τεστ, ήταν απόλυτα συμβατά με το Art Therapy και θυμάμαι να φεύγω πάρα πολύ χαρούμενη και πάρα πολύ γεμάτη.

Θυμάσαι τον εαυτό σου πριν το Bliss; Σε τι διέφερε με εκείνον μετά τη συμβουλευτική;

Με πέτυχε σε μία τόσο μεταβατική φάση της ζωής μου είναι η αλήθεια. Είχα μία δική μου επιχείρηση, το χώρο δημιουργικής απασχόλησης, και αποφασίζουμε να την κλείσουμε. Ένιωθα κατά κάποιον τρόπο τότε ότι η Ελλάδα για μένα επαγγελματικά είχε τελειώσει κι έτσι παίρνω την απόφαση να μετακομίσω στο εξωτερικό. Αυτό που μου έδωσε το Find Your Bliss ήταν αυτή η σιγουριά. Ότι εκεί που θα πας, θα βρεις αυτό που θέλεις γιατί αυτό είναι το bliss σου. Λειτούργησε δηλαδή σαν προστασία σε αυτό το μεγάλο ρίσκο που θα έπαιρνα. Αργότερα εννοείται πως μού ήρθαν απορρίψεις από το χώρο, με κυριότερη αυτή της εισόδου στο μεταπτυχιακό πάνω στην Art Therapy στη Σορβόννη. Αλλά ποτέ δεν είχα δεύτερες σκέψεις εάν αυτό είναι όντως για μένα. Όταν καθάρισε το  μυαλό μου, απλά κάθισα και τα έβαλα κάτω και είπα: Οκέυ, εφόσον δεν γίνεται έτσι, τότε πως; Όταν το κέντρο σου βρίσκεται κάπου, οτιδήποτε και να γίνει, δεν σε αφήνει το ίδιο σου το bliss να απομακρυνθείς από αυτό. Αυτή η απόρριψη ήταν ένα είδος ψυχικής ενηλικίωσης.

Θέλεις να μας περιγράψεις ποιο ακριβώς είναι το bliss της Στεφανίας;

Το bliss μου είναι να στηρίζω ανθρώπους στο προσωπικό τους μονοπάτι μέσω της ψυχικής δημιουργικότητας. Αυτό που κάνω το ονομάζω Art & Book Therapy αλλά στην πορεία θέλω να ανακαλύπτω μαζί με το άτομο οποιοδήποτε εργαλείο μπορεί να τον βοηθήσει να γίνει ο ίδιος ο θεραπευτής του εαυτού του. Δεν θέλω να λέγομαι εγώ η θεραπεύτρια της διαδικασίας, θεωρώ πως όλοι μας έχουμε έναν εσωτερικό θεραπευτή,  οπότε νομίζω ότι το bliss μου είναι να στηρίζω τους ανθρώπους να ανακαλύπτουν δημιουργικά και να αφυπνίζουν τον εσωτερικό τους θεραπευτή.

Τι θα ήθελες να πεις σε κάποιον που δυσφορεί στην εργασιακή του καθημερινότητα ή και σε ένα νέο που αμφιταλαντεύεται για τις σπουδές που θα ακολουθήσει;

Αρχικά παρατήρησε τι είναι αυτό που σε κάνει να δυσφορείς. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πει στον άλλον παράτα τη δουλειά σου τώρα, αλλά είμαι περισσότερο της προσέγγισης Οκέυ είναι αυτή η κατάσταση, αναγνωρίζουμε ότι δεν σε εξυπηρετεί, αλλά πριν αποφασίσεις το οτιδήποτε, μείνε με αποδοχή και άκου τι είναι αυτό που θέλει να σου πει. Οπότε στην ουσία να πάρεις κάτι για σένα από όλη αυτή την εμπειρία. Και μετά θα του έλεγα να πάει στη Χρυσάνθη, το έχω προτείνω ουκ ολίγες φορές άλλωστε! Πριν φύγεις από τη δουλειά σου, φρόντισέ σε στο εργασιακό κομμάτι και μετά βλέπεις τι θα κάνεις.

 Όσο για τον νέο και τις σπουδές, αρχικά κάνε ένα τεστάκι με τη Χρυσάνθη και παρατήρησε που απολαμβάνεις περισσότερο τον εαυτό σου. Εκεί πέρα ξεκίνα να αναζητάς τι μπορείς να κάνεις. Βγάλε από το μυαλό σου ποια σχολή έχει υψηλά ή χαμηλά μόρια, ποια έχει υψηλότερη απορροφησιμότητα και ποια όχι, απλά αφουγκράσου το που σε απολαμβάνεις. 

Τι θα έλεγες στον παλιό σου εαυτό;

Αχ και να ήξερες τι υπέροχα πράγματα σε περιμένουν! Και τον παλιό μου και το σημερινό εαυτό τους αγαπώ πάρα πολύ. Αλλά ξέρεις τι άλλο θα του έλεγα; Αυτή τη φράση Κάνε το χόμπι σου επάγγελμα και δεν θα χρειαστείς να δουλέψεις ποτέ, εγώ την είχα οδηγό μου αλλά πολύ παραφρασμένη. Δηλαδή σε αυτό το χώρο δημιουργικής απασχόλησης που είχα, δούλευα, αλλά οικονομικά ήταν χόμπι. Για αυτό το λόγο δεν μπορούσε να είναι το bliss μου γιατί ναι μεν έκανα πράγματα που πραγματικά αγαπούσα, αλλά δεν ευημερούσα από αυτό και έφτανε το τέλος του μήνα και δεν μπορούσα να συντηρηθώ. Οπότε δεν πρέπει να κάνουμε το χόμπι μας επάγγελμα, αλλά το bliss μας επάγγελμα. Ο στόχος δεν είναι να μην δουλέψεις ποτέ στη ζωή σου, ο στόχος είναι να απολαμβάνεις τη δουλειά σου.

Πως θα ήθελες να κλείσεις αυτή τη blissful συνέντευξη;

Με μία ευχή θα κλείσω. Το να μπορέσει κάθε άνθρωπος να είναι συνειδητός και να μπορέσει να βιώσει την παρουσία της έμπνευσης στη ζωή του γιατί νιώθω πως εμένα ήταν η έμπνευση που ήρθε και μου ψιθύρισε κάποια μέρα την Art Therapy. Ήταν η έμπνευση που μου είπε ξεκίνα ένα ταξίδι για τη δημιουργία ενός βιβλίου. Την άκουσα, την ακολούθησα και βίωσα αυτό το απίστευτο βίωμα του Bliss In Action. Αυτό το βίωμα εύχομαι να το ζήσουν όλοι οι άνθρωποι.

Στεφανία Τσακιράκη

«Όταν το κέντρο σου βρίσκεται κάπου, οτιδήποτε και να γίνει, δε σε αφήνει το ίδιο σου το bliss να απομακρυνθείς από αυτό.»

Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Σουλιώτης, Bliss in Action Columnist

Μία σύντομη περιγραφή του βιβλίου της Στεφανίας «Η τέχνη μου να είμαι εγώ» από τις εκδόσεις Φυλάτος: Η τέχνη μου να Είμαι εγώ – Εκδόσεις Φυλάτος | Fylatos Publishing

Η τέχνη μου να Είμαι εγώ είναι ένα εσωτερικό πρωτίστως ταξίδι 17.653 χιλιομέτρων, σε είκοσι τρία μουσεία της Ευρώπης, με στόχο την αναζήτηση της αγάπης, εκεί που πολλοί θεωρούν πως δεν έχει θέση. Όμως, το κλειδί για να αναγνωρίσουμε πως η αγάπη υπάρχει παντού, είναι να τη βρούμε πρώτα μέσα μας. Εγώ μέσα σ’ αυτό το ταξίδι την θαύμασα έξω μου, μέσα από αμέτρητα φωτογραφικά κλικ αυθόρμητων στιγμών αγάπης μέσα στο μουσείο, αλλά και την απόλαυσα να δουλεύεται μέσα μου μέρα με τη μέρα.

Το “Είμαι εγώ” είναι η έκφραση της εσωτερικής μας ελευθερίας. Μόνο όταν κάποιος φτάσει στο να μπορεί να απολαμβάνει (κι όχι απλώς να αναλαμβάνει) την ευθύνη της ζωής και της ευτυχίας του μπορεί να πει με ειλικρίνεια αυτές τις λέξεις. Και για να φτάσει να το κάνει αυτό χρειάζεται, σαν τον καλλιτέχνη, να ψάξει τα εργαλεία που θα τον βοηθήσουν. Το βιβλίο αυτό δεν δείχνει έναν συγκεκριμένο τρόπο, αλλά ενθαρρύνει τους αναγνώστες να αναζητήσουν τα εργαλεία που τους εξυπηρετούν και να καλλιεργήσουν τη δική τους τέχνη, ώστε να κάνουν τη ζωή τους το σπουδαιότερό τους έργο τέχνης. Γιατί αξίζει!

Θέλω να πιστεύω πως το βιβλίο αυτό θα προκαλέσει πολλές εσωτερικές κι εξωτερικές συζητήσεις. Μέσα από ένα συνδυασμό κειμένου και φωτογραφιών, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με πολλά ερωτήματα, τα οποία ίσως περιμένουν χρόνια τώρα τις απαντήσεις τους. Ποια/ος είμαι σήμερα; Με αποδέχομαι; Με αγαπώ μέσα στην ολότητά μου; Ποιος καθορίζει το “είμαι” μου; Ποια μπορεί να είναι η δική μου τέχνη για το ”Είμαι εγώ”; Ποια/ος θέλω και αξίζω να είμαι σήμερα;